Jouw invloed op het collectief

Al vanaf dat ik klein was heb ik het gevoel dat de aarde een soort van cel is in het heelal. Een organisme. Dat alle planeten organische cellen zijn, zoals wij ook cellen in ons lichaam hebben. En als je het vergelijkt met onze bloedcellen bijvoorbeeld, en de planeten ook ziet als bloedcellen in een groot lichaam, dan is het niet voor te stellen hoe groot dat universele lichaam dan is. Onmetelijk! Maar is dat onmetelijke universele lichaam niet óók weer een cel in een lichaam dat op zijn eigen aarde leeft, met daaromheen planeten die ook weer in een nòg groter onmetelijk lichaam zit, en ga zo maar door…dat is voor ons niet te bevatten!

Je kent vast wel de uitdrukking; Wij zijn allen één!

Als wij allen één zijn met de mensheid, dan hebben wij dus ook àllemaal effect op de gehele mensheid. Als wij allen een zijn met de aarde en het heelal, dan hebben wij allen daar invloed op. Nu klinkt dat heel vergezocht en denk je vast; wat kan ik als kleine ‘aardse menselijke cel’ daar voor invloed op uitoefenen? Nou, kijk eens naar Nelson Mandela; één man die zoveel liefde en vrijheid heeft gebracht in onze wereld. Hij inspireert nog menig mens. Dus ja, invloed had hij zeker op de mensheid. En moet jij nou ook zoiets gaan doen? Nou, dat mag, maar kijk gewoon naar je eigen stukje en doe wat voor jou mogelijk is. Alle kleine beetjes helpen en vele kleine beetjes, maken één grote. De mogelijkheden zijn hierbij oneindig.

Een eerste stap zou kunnen zijn dat je je bewust wordt van, hoe jij tegen het leven aankijkt en hoe je daarmee omgaat. Het is daarbij belangrijk om je te realiseren dat niemand op dezelfde manier naar iets kijkt. Er zijn weliswaar overeenkomsten, maar een ervaring triggert vaak bij de ander toch weer een ander gebied, omdat die ander een afwijkend ervaringspatroon van het jouwe.

Niemand ervaart alles op dezelfde manier en daardoor heeft elk individu zijn eigen waarheid. Jouw waarheid is, hoe jij op dit moment, dus NU, naar alles kijkt. En die waarheid verandert constant omdat je ervaringen hebt in het leven, waarvan je weer je lessen leert, en dus je eigen waarheid weer aanpast. Een constant veranderende waarheid!

Je zou ook liefde en licht kunnen sturen naar de leiders van alle landen. En een beetje extra naar de – in jouw ogen- ‘slechte’ leiders. Al is het maar om te wensen dat ze inzicht krijgen om voor een betere situatie te zorgen. Want die leiders zijn ook baby’s geweest, die zijn ook beïnvloedt door het leven – al dan niet gehersenspoeld en vol trauma’s – en dat zijn ook mensen die ooit heel veel liefde hebben gevoeld en zelfs tentoongespreid, maar ergens de weg zijn kwijtgeraakt. Deze mensen hebben juíst heel veel liefde en inzicht nodig! In plaats daarvan sturen we haat en woede en gaan we vechten! Ik weet dat liefde sturen niet alles op zal lossen, maar het zal wel een boost geven aan het collectief. En je wordt er zelf niet slechter van, integendeel zelfs.

En als je kijkt naar de wereld; weerspiegelt die dan niet die trekjes die wij in onszelf hebben? Als we wat dichter bij onszelf durven kijken, naar de ‘nare' trekjes die we zelf hebben, zoals boosheid, verdriet en angst - welke we niet willen accepteren - dan reageren we vaak op dezelfde wijze. We weten niet wat we ermee aan moeten en wijzen het af. We voelen haat jegens die stukjes en verklaren het de oorlog! We vechten a.h.w. tegen onszelf. Allemaal omdat we er nòg niet mee om kunnen gaan. En dan wil ik de nadruk leggen op het woordje ‘nog’. Vaak nemen we aan dat we iets niet kunnen. Maar misschien kan je het over een paar jaar wel! Het voelt zo veel beter om te zeggen dat je iets nòg niet kunt, i.p.v. dat je het echt niet kunt want zo houd je alle mogelijkheden open. Dan kun je nog alle kanten op. Probeer het maar eens.

Als je de gehele aarde voor je ziet, als èèn organische cel, en dan ziet, dat er veel negativiteit heerst waar die cel op reageert, waardoor de cel (aarde) ziek wordt. En als je dan ziet dat je jouw eigen stukje wèl kunt helen, want je hebt daar ècht invloed op, dan heb je dus ook invloed op jouw omgeving. En als je weet dat iedereen dat kan, dan kun je er ook het vertouwen in hebben dat die cel – en dus de aarde- kan helen en dat wij dat zelf in de hand hebben! Dat weten stemt mij vreugdevol. Dan kunnen wij alles helen, het is gewoon onze mindset, ons gelimiteerde denken dat ons in de weg zit!Verplaats dat inzicht naar de cellen in je eigen lichaam die ziek zijn…trek je eigen conclusie!

Er zijn gelukkig steeds meer mensen die wel vertrouwen dat het goed komt met de wereld, die hard bezig zijn hun eigen stukje te helen en daarmee een stukje van het collectief. Wellicht word je er zelf dan ook door aangeraakt, of ben je dat al, en kun je het zelf weer doorgeven.

Laat het balletje maar rollen....